Leniwe pierogi
Skąd tak naprawdę leniwe pierogi wzięły się w naszej kuchni, trudno dziś z całą pewnością stwierdzić. Być może pojawiły się jako rodzaj słodkich serowych haluszek, popularnych nie tylko w Ukrainie, ale także na Węgrzech, Słowacji, w Czechach i Polsce. A może pan William Pokhlebkin miał rację, mówiąc, że nie jest to danie narodowe, ale raczej danie restauracyjne, które pojawiło się zaledwie 80-90 lat temu z powodu niechęci do zepsucia prawdziwych vareników.
Składniki
| twaróg 350 g |
| mąka pszenna 100 g |
| żółtka 2 szt. |
| cukier 1 łyżka |
| masło 40 g |
| śmietana 100 g |
| miód akacjowy 2 łyżeczki |
| sól do smaku |
Przygotowanie
Krok 1
Przecedź świeży twaróg przez sito.
Krok 2
Utrzeć w misce razem z solą, cukrem, żółtkami na jednolitą konsystencję.
Krok 3
Dodać przesianą mąkę i zagnieść ciasto.
Krok 4
W międzyczasie wymieszać śmietanę z 2 łyżeczkami miodu akacjowego.
Krok 5
Ciasto dzielimy na 4 części, z których każdą rozwałkowujemy dłońmi. Powinniśmy otrzymać wałki o grubości 2,5 cm i długości 30 cm. Każdą bułkę kroimy na 1,5 cm kawałki.
Krok 6
Uformowane pierogi leniwe wrzucamy do dobrze osolonego wrzątku.
Krok 7
Jak tylko wypłyną na powierzchnię, wyjmujemy je łyżką cedzakową, układamy na talerzu i polewamy roztopionym masłem. Podawać ze słodką kwaśną śmietaną.
Poświęcenie Odessian dla tej prostej czynności czyni nas podobnymi do Włochów (no bo gdzie moglibyśmy się bez nich obejść?). Oczywiście gnocchetti di ricotto i nasze leniwe pierogi mają ze sobą wiele wspólnego, choć my "odeskie gnocchi" jemy tylko na śniadanie.
